Papieren en Stempels

Zoals de titel al doet vermoeden, heb ik de afgelopen weken heel wat papieren met mooie rode stempels bemachtigd. Ik zal jullie niet vermoeien met de hele rataplan wat we hebben moeten doorstaan, maar een kleine impressie is zeker de moeite waard.

Maar eerst wat leuks, ons appartement! Na 2 weken in een tweepersoons bed met een Duitser geslapen te hebben was het eindelijk tijd om in ons nieuwe appartement te trekken. Het is nog ruimer dan we in gedachte hadden en we hebben het zeker naar onze zin. De laatste week hebben we van alles gekocht voor het appartement, van beddengoed tot schoonmaakmiddel. Qua borden, bestek, bekers etc hebben we niet veel nodig. De meeste tijd eten we toch buiten de deur. We hebben onze eigen wasmaschine en de eigenaar heeft alle wasknijpers en waslijnen laten hangen dus die kunnen we mooi gebruiken. We hebben het meeste bij Walmart gehaald, de enige echt grote supermarkt in de buurt. Als ik later geen werk kan vinden ga ik solliciteren voor een managementfunctie bij Walmart. Ze zouden excursies van Technische Bedrijfskunde moeten organiseren naar Walmart, perfect voorbeeld van hoe het niet moet. Ik klaagde al vaak over de Lidl met hun motto; 8 in de rij, over een kwartier een kassa erbij! Maar bij walmart zou dat al een hele verbetering zijn. De rijen zijn enorm lang en de cassieres doen alles op hun gemak, ééntje liep zelfs 5 minuten weg. Geregeld moeten ze elk productnummer intikken omdat het scanapparaat niet werkt. Overal staan werknemers, maar 1 op de 10 is op dat moment wat nuttigs aan het doen. Ik had zelfs het idee dat sommige klanten gingen afdingen aan de kassa.. Dus als we naar de walmart gaan trekken we daar meestal wel een uurtje voor uit! Ze hebben wel veel, ook westerse producten, maar daar betaal je dan ook voor. Sinaasappelsap, fatsoenlijk brood, melk en cornflakes zijn erg duur. Als ontbijt eten we dan ook vaak geroosterd brood met jam of honing, smaakt prima. 's middags en 's avonds eten we, of in een restaurantje in de buurt (zijn er genoeg) of op de campus zelf. Het eten op de campus is prima te eten en kost vaak maar rond de 1,30 euro. Geen geld dus, zeker niet als je naar de prijzen in walmart kijkt en je hoeft zelf niet te koken en af te wassen. Je moet geld op je studentenkaart zetten en daar dan mee betalen. Maar hoe krijg je een studentenkaart met foto? Daar begint het gestempel...

Vanuit de universiteit hadden we een boekje gekregen met een soort van stappenplan wat er allemaal moest gebeuren en wat je nodig had. Als eerste moesten we een tijdelijke verblijfsvergunning aan vragen bij de politie, maar daar heb je een Security License voor nodig van je huurbaas en een off-campus formulier van de universiteit.Het formulier konden we relatief snel krijgen. Gelukkig bracht onze huurbaas ons naar het politiebureau in de buurt en regelde het uiteindelijk voor ons. Het duurde wel 3 uur, maar ja, dat is normaal. We hadden ook wel geluk, 1 medewerkster die net nieuw was en het maar rustig aan deed omdat er toch geen supervisie was stempelde af en toe een papiertje. Wel tijd gehad om wat te kletsen met de huurbaas, die is helemaal fan van Bayern Munchen en kan wel redelijk wat Engels. Gelukkig deden ze bij de politie niet moeilijk over mijn S2 visum, wat dus eigenlijk een X1 moest zijn. De volgende stap, een paar dagen later, was de Medical Examination. We hadden al een tijd gekregen dus gingen er vanuit dat we nu niet zo lang zouden hoeven te wachten, heerlijk naïef natuurlijk weer. De avond ervoor waren we met de groep de stad in geweest en 's ochtends mochten we niets eten voor de test. Als je dan in een ruimte komt met meer dan honderd buitenlanders en zonder airco word je niet heel blij. Maar je doet maar waar je nu al redelijk aan gewend raakt, achteraan sluiten en er van uit gaan dat je er nog wel even bent. Nils en Stephan moesten alleen maar hun medisch rapport verifiëren maar mochten, met mij, achteraan sluiten. Na een uur waren we in een zaaltje waar we een formulier in moesten vullen met informatie de de uni al lang had. Vervolgens mochten we in een andere rij aansluiten. Dit was de rij voor de echte test. Anderhalf uur later waren we aan de beurt. Nils en Stephan hoefde alleen maar een papiertje af te geven, daar moesten ze dus 2.5 uur voor wachten. Bij mij werd meteen al bloed geprikt en vervolgens werden we per 4 naar een bus geleid buiten waar een röntgenfoto werd gemaakt, een ECG, bloeddruk en oogtest. Een paar dagen later kon ik de resultaten ophalen, ik heb niets ernstig, yaay! Ik had wel sinus arrythmia, dat m'n hart niet helemaal klopt, maar dat schijnt normaal te zijn bij jongeren en gaat vanzelf over. De dag dat we de uitslag konden ophalen was ook de dag van het aanvragen van een verblijfsvergunning, hopelijk het laatste wat geregeld moest worden. We waren net te laat, ze vinden het hier normaal om 2 uur pauze te nemen terwijl honderden studenten die aanvraag moeten doen. We zijn met een groepje maar wat gaan drinken en eten. Om half 2, toen de pauze over was, gingen we naar het gebouw waar we moesten zijn. We liepen een gang in, weer zonder airco, waar me toch een rij stond! Ik heb ze geteld, wij waren 105e en verder.. Het is wel grappig dat iedereen het moet doen, iedereen zit lekker te zeiken op het systeem en hoe lastig het wel niet is. Twee en half uur later alle papieren ingeleverd, eindelijk. We moesten 400 rmb (ong. 50 euro) betalen, overal moet betaald voor worden natuurlijk. Gratis wachten kan echt niet. Ze deden hier ook niet moeilijk over mijn visum, ik had het nog gevraagd maar niemand kan echt Engels daar. Over 2 weken krijgen we uitslag, hopelijk krijg ik gewoon mijn verblijfsvergunning en blijft het daarbij. De collegekaart moesten we ophalen bij een balie, maar dat wisten we niet. Dus eerst een foto laten maken en een dag erna na de balie. Stond Jan's foto niet meer in de computer, dus mocht hij weer opnieuw een foto maken, maar dat kon pas de dag erna. We waren net aan het vieren dat alles geregeld was en dat het wachten over was, niet dus..

De lessen begonnen afgelopen maandag, 15 september. In totaal ga ik 6 vakken volgen dit semester. Elk vak heeft 2 of 3 uur college per week, dus dat valt reuze mee. Het niveau, zo lijkt het nu, is een lachertje. Bij een mastervak economie vragen of iemand ooit economie heeft gehad en dat de helft zegt van niet, getuigt niet van hoog niveau. Het Engels van de docenten valt me niet tegen, wel redelijk goed te verstaan als je redelijk vooraan zit. De vakken die we volgen volgen we ook met finance en exchange studenten. De exchange studenten zijn van Bachelor niveau en ik vind het maar raar dat zij deze vakken ook mogen doen. Tot nu toe is er maar 1 echt uitdagend vak, misschien zelfs te moeilijk. Stephan, Jelle en ik gaan Chinese-B proberen, maar dit komt overeen met HSK level 3-4 (wij hebben HSK2 gehaald). Maar als de rest zo makkelijk is heb ik hier wel wat tijd voor. We moeten ook een thesis schrijven, de thesis is net zo veel punten als 1 vak. We kregen echter net een mail dat we voor de 30e al een begeleider moeten gevonden hebben. Beetje raar, aangezien we nog maar 5 docenten gezien hebben. Morgen hebben we een meeting met de coördinatoren van economics dus hopelijk wordt het iets duidelijker. De gebouwen zijn redelijk oud, in ieder geval waar we college hebben, de kantoren zitten in een ander gebouw wat wel heel nieuw is.

We hebben een leuke club en internationale bar naast de deur waar we wel vaak heen gaan met wat mensen o.a. uit: Duitsland, Zweden, Rusland, Pakistan, China etc. Erg internationaal dus, super leuk! Ook met de groep uit Groningen zijn we nog wel vaak op stap geweest. De meeste clubs willen graag buitenlanders hebben en proberen die dan te lokken met gratis drank. De dames hebben al wel wat contacten dus we hebben genoeg keuze. De clubs zijn erg groot en de Chinezen die er zitten zijn erg rijk. Ze huren meestal een tafeltje, wat een hoop geld kost, en kijken dan maar een beetje. Ook hier veel internationale mensen ontmoet.

Onze fietsen hebben al wat kleine gebreken, maar wat wil je met een fiets van nog geen 3 tientjes. Mijn trapper viel er af en Nils' rem brak af. Maar was zo weer gerepareerd. Er zit ook een grote Decathlon (sportwinkel) in de buurt en ik heb net hardloopschoenen en een rugzak gekocht. Net ook voor het eerst in lange tijd weer hardgelopen, was wel weer nodig! Op de campus is veel groen dus van smog heb je weinig last. Zo meteen om 18.30 weer college. Ik heb van maandag tot donderdag om 18.30u les, en maandag en donderdagochtend om 8 uur sochtends. Vrijdags zijn we vrij!

Zo, een hele lap tekst weer. Ik voeg wel wat foto's toe. Van sommigen heb ik vernomen dat ze alleen plaatjes kijken!

再见！